پسرکی کنار دریا

میخواهم بهت بگویم ...با

من باش،،،قطعا میتوانی !قطعا

...بامنبودن فقط با توتکمیل ما می شود نمیدانم چرا بین این همه آدم تو ...

چرا من و تو...

هنوز در وجود من تکه های از احساس وعاطفه های تو باقی مانده هست!

من هیچ و پوچم ...تو چی ؟!آری تو بهترین خواهی بود ....

من نمیدانم چرا تنها تورا دوست دارم ...

فقط باش...

باش ...

باش...

من ،تو،ما چه خوب میشود ...فقط یک تو بگویی من هستم ...

بقیه پوچ میشوند...

مگر نمی شود !؟ 

حیف جوانی نیست ؟؟؟آیا...

که با آرزوها وتمناهای رنگین ،به مقصدی نرسد....